De interesse voor fotografie is er altijd geweest. Het begon al als klein meisje met zo’n speelgoedcameraatje. Daarna volgden de compactcamera’s met rolletjes erin. De spanning die ik voelde bij het ophalen van de foto’s kan ik nog zo oproepen. Mijn eerste analoge spiegelreflexcamera was een Minolta, met een prachtige lens erbij. Wat was ik trots toen ik de winkel uitliep. Die camera ging uiteraard mee op alle mooie reizen die ik gemaakt heb. En, zonder arrogant te doen, ik kwam altijd met andere foto’s terug dan de vriendinnen.

Beelden

Ik ging steeds meer fotograferen en het gevoel dat ik er meer mee wilde doen, nam toe. Ik besloot cursussen te gaan volgen, de eerste digitale spiegelreflex werd aangeschaft en ik nam mijn camera overal mee naar toe. Verjaardagen van mijn nichtje en neefje legde ik vast, maar ook een dag op de camping met de familie. Herinneringen vastleggen voor later, dat was ik aan het doen. Mooie, echte beelden maken, die behoefte was en is er altijd. Er komt een moment dat je overal alleen maar in beelden kunt denken.

Het moment dat je pas echt goed gaat beseffen hoe belangrijk foto’s zijn, komt meestal als een dierbare komt te overlijden. Een foto voor op de kist of op de kaart, foto’s voor een slideshow op de uitvaart. Maar ook als je weet dat bijvoorbeeld een geliefd huisdier komt te overlijden en je graag nog een mooie foto van jou met je hond wil.

Moeder

Toen mijn moeder bijna acht jaar geleden kwam te overlijden, ging ik op zoek naar mooie foto’s van haar. En het liefst ook die met mij erop. Ik vond een selfie van ons, die we op de gok hadden gemaakt tijdens ons weekendje weg in Brugge. En wat foto’s van haar alleen in die mooie Belgische stad. In die tijd was ik meer mooie beelden aan het maken zonder mensen erop. Dat ‘geposeer’ vond ik maar saaie foto’s opleveren. Wat heb ik daar achteraf ongelofelijk veel spijt van. Waarom ging ik niet even poseren met mijn lieve moeder voor de camera?

Inmiddels weet ik dat je op een natuurlijke manier prachtige portretfoto’s kunt maken, die je gelooft als je ze ziet. Waar mensen echte gevoelens bij hebben als ze de foto zien, waar ze blij of emotioneel van worden. Dat kunnen echte foto’s met je doen, herinneringen voor het leven vastleggen. Bijvoorbeeld bij de geboorte van je kind, als je gaat trouwen, maar ook de dagelijke momenten in het leven. Want ook die zijn zo belangrijk en mooi om vast te leggen. En die foto’s wil ik maken. Daarom fotografeer ik.